Om de seksuele uitbuiting en misbruik van kinderen effectief te bestrijden, is communicatie van essentieel belang. Maar hoe kunnen we ervoor zorgen dat het bijdraagt aan een effectieve bescherming van de slachtoffers? Ten eerste door het eens te worden over de gebruikte woordenschat. Er bestaan immers nog steeds veel meningsverschillen en onduidelijkheden over de bestaande begrippen. Termen als “pedofiel”, “kinderprostitutie” en “kinderporno” worden steeds vaker bekritiseerd als onnauwkeurig, schadelijk of stigmatiserend voor kinderen. Afhankelijk van de gebruikte woorden zullen er echter verschillende beelden en percepties ontstaan. Een adequaat gebruik van de termen is dus noodzakelijk om coherente wetten en beleidslijnen uit te vaardigen voor de aanpak van deze kwesties.
Het doel van dit document is het definiëren van een aantal sleutelbegrippen, die ECPAT België aanbeveelt om te voorkomen dat er enige schade wordt toegebracht aan de slachtoffers.